Odroczenie spełniania obowiązku szkolnego

Nie zawsze dziecko, które odbyło roczne przygotowanie przedszkolne, rozpocznie w kolejnym roku szkolnym naukę w klasie I. W określonych przypadkach możliwe jest bowiem odroczenie obowiązku szkolnego. Decyzja w tej kwestii spoczywa na dyrektorze szkoły, a jej wydanie zależy od złożenia stosownych dokumentów.

Co, jeśli rodzice nie wnioskują o odroczenie.

1) Czy dziecko, które zostało skierowane na badania do poradni pedagogiczno – psychologicznej i otrzymało opinię o odroczeniu obowiązku szkolnego można mimo tego przyjąć do klasy I?

Tak. Jeśli rodzice nie złożyli wniosku o odroczenie obowiązku szkolnego dziecka, natomiast zgłosili dziecko do szkoły, to dyrektor może przyjąć dziecko do I klasy.

Dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, na wniosek rodziców, odracza rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny. Wniosek taki składa się w roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat, nie później niż do 31 sierpnia. Odroczenie dotyczy roku szkolnego, w którym dziecko ma rozpocząć spełnianie obowiązku szkolnego.

Jeśli rodzice zgłosili dziecko do szkoły i spełnili kryteria rekrutacji, to dyrektor przyjmuje dziecko do szkoły. Natomiast w przypadku złożenia przez rodziców, do 31 sierpnia, wniosku w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego, dyrektor powinien odroczyć spełnianie tego obowiązku. Wówczas rodzicom może być trudno znaleźć miejsce w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole lub innej formie wychowania przedszkolnego. W takiej sytuacji organ prowadzący wskaże miejsce realizacji obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego dla tego dziecka ( art. 31 ust. 1 Prawa oświatowego ).

Jaka jest podstawa prawna w decyzji dyrektora…

2) Jaką podstawę prawną należy podać w decyzji dyrektora w przedmiocie odroczenia obowiązku szkolnego?

Dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, na wniosek rodziców, odracza rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny. Wynika to z art. 36 ust. 4 Prawa oświatowego, a zatem właśnie ten przepis powinien być podany w decyzji w sprawie odroczenia.

… a jaka w opinii poradni?

3) Jaka jest aktualna podstawa prawna wydawania opinii o odroczeniu obowiązku szkolnego przez publiczną poradnię psychologiczno –pedagogiczną?

Kwestie te reguluje rozporządzenie MEN z 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno – pedagogicznych ( § 5 i 9 ). Przepisy rozporządzenia należy zestawić z innymi przepisami dającymi podstawę do wystawienia opinii w konkretnej sprawie np. w przypadku opinii o odroczeniu obowiązku szkolnego – art. 36 ust. 6 Prawa oświatowego.

Czy wystarczy diagnoza pedagogiczna.

4) Czy dokument pod nazwą ,,diagnoza pedagogiczna”, wydany przez poradnię niepubliczną w celu oceny gotowości szkolnej i zawierający stanowisko poradni ,,odroczenie rozpoczęcia obowiązku szkolnego przez dziecko…”, może być opinią poradni w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego?

Nie. Dokument wydany przez poradnię niepubliczną w związku z oceną gotowości szkolnej i odroczeniem obowiązku szkolnego powinien spełniać formalne wymagania. Powinna to być zatem opinia poradni, a nie diagnoza pedagogiczna. Zgodnie z art. 36 ust. 6 ustawy Prawo oświatowe, jednym z warunków odroczenia obowiązku szkolnego jest dołączenie do wniosku rodziców w tej sprawie opinii, z której wynika potrzeba odroczenia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego w danym roku szkolnym, wydanej przez publiczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną albo niepubliczną poradnię psychologiczno-pedagogiczną.

Opinia musi dotyczyć odroczenia.

5) Rodzic dostarczył do szkoły opinię w sprawie objęcia dziecka pomocą psychologiczno – pedagogiczną w przedszkolu. Dołożył do tego podanie o odroczenie obowiązku szkolnego. Czy jest to wystarczające do odroczenia obowiązku szkolnego?

Nie. Odroczenie obowiązku szkolnego następuje na wniosek rodziców. Dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, na wniosek rodziców, odracza rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny ( art. 36 ust. 4 Prawa oświatowego ).

Do wniosku o odroczenie dołączana jest opinia poradni w przedmiocie odroczenia. Nie ma natomiast możliwości odroczenia obowiązku szkolnego przez samego rodzica.

Jedna opinia dotycząca nie tylko odroczenia.

6) Rodzice dziecka posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na autyzm wystąpili do poradni z wnioskiem o wydanie opinii dotyczącej odroczenia obowiązku szkolnego i drugiej opinii dotyczącej nauczania domowego. Czy w takim przypadku należy wydać jedną opinię ze stanowiskiem dotyczącym obu spraw?

Przepisy nie wymagają, by wydawać odrębne dokumenty dotyczące jednego dziecka. Moim zdaniem jedna opinia może być wydana w dwóch sprawach. Możliwe jest również wydanie 2 odrębnych dokumentów.

Zgodnie z § 4 rozporządzenia z 7 września 2017 r., poradnie wydają opinie w sprawach określonych w tym przepisie. Na podstawie § 5 ust. 1 przywołanego rozporządzenia, poradnia wydaje opinię na pisemny wniosek rodzica dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego dotyczy opinia. Jeśli więc rodzice złożyli jeden wniosek w dwóch sprawach, to według mojej opinii należy wydać jeden dokument. Natomiast, jeśli wpłynęły 2 odrębne wnioski, to ze względów formalnych powinny zostać wydane 2 odrębne opinie, z uwzględnieniem § 6 ust. 1 rozporządzenia, w którym wskazano co zawiera opinia, w tym w pkt. 6 – określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka albo pełnoletniego ucznia oraz opis mechanizmów wyjaśniających funkcjonowanie dziecka albo pełnoletniego ucznia, w odniesieniu do problemu zgłaszanego we wniosku o wydanie opinii.

Kto odracza obowiązek szkolny.

7) Dziecko zameldowane jest w obwodzie szkoły A, a mieszka w obwodzie szkoły B. Kto powinien wydać decyzję w przedmiocie odroczenia?

Decyzję w sprawie odroczenia winien wydać dyrektor szkoły B. Jak już wskazano, dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka, na wniosek rodziców, odracza rozpoczęcie spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego o jeden rok szkolny.

Ustawodawca używa sformułowania ,,mieszka”, a nie ,,jest zameldowany”. Miejsce zamieszkania osoby fizycznej jest zaś miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu ( art. 25 Kodeksu cywilnego ). W opisanej sytuacji miejsce zamieszkania usytuowane jest w obwodzie szkoły B. Dlatego decyzja w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego powinna być wydana przez dyrektora tej szkoły.

A jeśli dziecko nie jest uczniem szkoły obwodowej

8) Kto wydaje decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego, jeśli uczeń został przyjęty do szkoły podstawowej innej niż publiczna szkoła podstawowa, w obwodzie której mieszka?

Decyzję w sprawie odroczenia obowiązku szkolnego podejmuje zawsze dyrektor publicznej szkoły podstawowej, w obwodzie której dziecko mieszka. ( art. 36 ust. 4 ustawy Prawo oświatowe ). Decyzja w sprawie odroczenia leży więc w kompetencjach szkoły właściwej ze względu na miejsce zamieszkania dziecka, nawet jeśli dziecko nie jest uczniem tej szkoły.

Odroczenie dla dziecka z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

9) Dziecko ukończyło 8 lat. Posiada opinię o wczesnym wspomaganiu rozwoju oraz posiada orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych w stopniu głębokim. Czy możliwe jest odroczenie obowiązku szkolnego dla takiego dziecka?

Nie ma możliwości odroczenia obowiązku szkolnego dziecku z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim. Dziecko niepełnosprawne może mieć odroczony obowiązek szkolny do 9 roku życia tylko, jeżeli posiada orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego (art. 38 ust. 1 ustawy Prawo oświatowe).

Frekwencja w „zerówce” a odroczenie.

10) Czy frekwencja w „zerówce” poniżej 50% skutkuje odroczeniem obowiązku szkolnego?

Nie. Przez niespełnienie obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego należy rozumieć nieusprawiedliwioną nieobecność w okresie jednego miesiąca na co najmniej 50% dni zajęć w przedszkolu ( art. 42 ust. 2 pkt. 1 Prawa oświatowego ). Zauważmy, że przepis mówi o nieobecności „nieusprawiedliwionej”. Jeżeli dziecko miało dużo nieobecności w związku z chorobą, to te nieobecności były usprawiedliwione, dlatego obowiązek jest zrealizowany, a przedszkole nie musi informować o tym fakcie dyrektora szkoły ani kuratora oświaty.

Odroczenie obowiązku szkolnego następuje zaś jedynie na wniosek rodziców. Niska frekwencja nie doprowadzi więc do przymusowego odroczenia obowiązku szkolnego.

Przedszkole może jedynie poinformować rodziców, że w związku z niską frekwencją mają możliwość wnioskowania do dyrektora szkoły podstawowej o odroczenie obowiązku szkolnego.

Działania względem dziecka z odroczeniem.

11) Jaką dokumentację należy prowadzić dla dziecka z odroczonym obowiązkiem szkolnym?

Dziecko, któremu odroczono w danym roku szkolnym obowiązek szkolny, realizuje w tym roku roczne obowiązkowe przygotowanie przedszkolne. W związku z tym nauczyciele i specjaliści powinni prowadzić udokumentowane obserwacje pedagogiczne mające na celu wczesne rozpoznanie u dziecka dysharmonii rozwojowych i podjęcie wczesnej interwencji, a w przypadku dzieci realizujących obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne – obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna).

Dziecko, któremu odroczono spełnianie obowiązku szkolnego ma szczególne potrzeby związane z wydłużeniem okresu przygotowania do nauki w szkole. Dlatego należy mu zapewnić odpowiednie wsparcie w celu wyrównania jego startu szkolnego i zniwelowania trudności, które nie pozwoliły mu podjąć nauki w szkole na równi z rówieśnikami.

W związku z tym przedszkole powinno prowadzić dokumentację udzielanej dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym:
– dokumentację obserwacji pedagogicznych prowadzonych przez nauczycieli ( § 20 ust. 2 pkt. 1 rozporządzenia MEN z 9 sierpnia 2017 r.),
– dokumentacje badań przesiewowych i innych działań diagnostycznych prowadzonych przez specjalistów ( § 24, 25, 27 rozporządzenia MEN z 9 sierpnia 2017 r.),
– dzienniki zajęć z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej, ( § 11 rozporządzenia MEN z 9 sierpnia 2017 r.),
– dokumentację badań i czynności uzupełniających, prowadzonych w szczególności przez pedagoga, psychologa, logopedę, doradcę zawodowego, terapeutę pedagogicznego, lekarza oraz innego specjalistę, a także inną dokumentację związaną z udzielaniem pomocy psychologiczno–pedagogicznej.
– ocenę gotowości szkolnej ( informacja o gotowości szkolnej ).

Wszelka dokumentacja związana z udzielaniem pomocy psychologiczno –pedagogicznej uczniowi powinna znajdować się w jego indywidualnej teczce. Dokumentację w tym zakresie stanowić mogą np. orzeczenia i opinie, ustalenia dotyczące form, wymiaru i okresu udzielanej uczniowi pomocy, powiadomienia rodziców, notatki z rozmów, indywidualne programy edukacyjno-terapeutyczne, wyniki obserwacji, wielospecjalistyczne oceny poziomu funkcjonowania uczniów, notatki z rozmów, kontrakty z uczniami, zaświadczenia lekarskie, notatki służbowe itp. (§ 19 rozporządzenia w sprawie prowadzenia dokumentacji).

Co z IPET?

12) Czy dla dziecka niepełnosprawnego, którego obowiązek szkolny został odroczony, należy opracować nowy indywidualny program edukacyjno –terapeutyczny?

Program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny ( § 6 ust. 5 rozporządzenia MEN z 9 sierpnia 2017 r.). Program opracowuje się w terminie:
– do 30 września roku szkolnego, w którym uczeń rozpoczyna od początku roku szkolnego realizowanie wychowania przedszkolnego albo kształcenie odpowiednio w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub ośrodku, o których mowa w § 2 ust. 1, albo
– 30 dni od dnia złożenia w przedszkolu, oddziale przedszkolnym w szkole podstawowej, innej formie wychowania przedszkolnego, szkole lub ośrodku, o których mowa w § 2 ust. 1, orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego.

W przypadku braku postępów w rozwoju dziecka oraz w oparciu o aktualną wiedzę o jego potrzebach, należy opracować nowy program, zgodny z bieżącymi zaleceniami. Natomiast w jego opracowywaniu warto wziąć pod uwagę wnioski z ewaluacji dotychczasowego IPET oraz perspektywę podjęcia przez dziecko obowiązku szkolnego w kolejnym roku szkolnym.
– Ustawa z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 1082) – art. 31 ust. 1, art. 36, art. 38 ust. 1, art. 42.
– Ustawa z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 1740) – art. 25.
– Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym ( Dz. U. z 2020 r. poz. 1309 ) – § 6 ust. 5.
– Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych ( Dz. U. z 2017 r. poz. 1743 ) – § 4-6, § 9.
– Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach ( Dz. U. 2020 r. poz. 1280 ze zm.) – § 20 ust. 2 pkt 1, § 24, § 25, § 27.

Marzenna Czarnocka, Michał Kowalski
Źródło: Portal Oświatowy.

Czytaj również

I spotkanie sieci współpracy i samokształcenia

15 listopada 2024

Dyrektor Powiatowego Centrum Edukacji – Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Kamiennej Górze serdecznie zaprasza logopedów ze szkół i przedszkoli na I spotkanie sieci współpracy i samokształcenia które odbędzie się 20 listopada ( środa ) 2024 r. godz. 15 w PCE w Kamiennej Górze ( gabinet I piętro ). Tematyka spotkania: 1. Nawiązanie współpracy logopedów z Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej z logopedami szkolnymi. 2. Badania przesiewowe w przedszkolach i szkołach, prezentacja pomocy do diagnozy. 3. Dyskusja, sprawy różne, podsumowanie spotkania. Serdecznie zapraszam Bernarda Kurczewska dyrektor PCE

czytaj dalej »

Zapytanie ofertowe nr 7/2024

16 października 2024

Zapytanie ofertowe nr 7/2024 na zakup monitora interaktywnego wraz z montażem w Powiatowym Centrum Edukacji w Kamiennej Górze. Znak sprawy: PCE/252/X/2024 Kamienna Góra, dnia 15 października 2024 r. Zaproszenie do złożenia oferty. Dyrektor Powiatowego Centrum Edukacji w Kamiennej Górze, na podstawie art. 4 pkt. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych ( Dz.U.2024, poz.1320 ) zaprasza do złożenia oferty cenowej na: „Zakup monitora interaktywnego insgraf Digital 75 premium wraz z montażem  w Powiatowym Centrum Edukacji w Kamiennej Górze”. Nazwa i adres Zamawiającego: Powiat Kamiennogórski – Powiatowe Centrum Edukacji Papieża Jana Pawła II 17 58 – 400 Kamienna Góra Tel. 75 645 02 44, kom. 601646072 mail: pcekamgora@o2.pl Opis przedmiotu zamówienia: Przedmiot zamówienia obejmuje zakup, montaż i szkolenie w zakresie monitora interaktywnego w Powiatowym Centrum Edukacji w Kamiennej Górze. Termin realizacji zamówienia: do 31 października 2024 r. Termin składania ofert upływa w dniu  24 października 2024 r. o godz. 12.00 Otwarcie ofert nastąpi w dniu 24 października 2024 r. o godz. 12.30 w Powiatowym Centrum Edukacji w Kamiennej Górze. Ofertę należy złożyć w formie pisemnej lub przesłać w zamkniętej kopercie na adres: Powiatowe Centrum Edukacji, ul. Papieża Jana Pawła II 17, 58 – 400 Kamienna Góra lub mailowo: pcekamgora@o2.pl z dopiskiem: „Zakup monitora interaktywnego insgraf Digital 75 premium wraz z montażem  w Powiatowym Centrum Edukacji w Kamiennej Górze”. Oferent może zaproponować tylko jedną cenę i nie może jej zmieniać. Zamawiający dokona oceny ważnych ofert na podstawie następujących kryteriów: - najniższa cena. Dokumenty jakie należy dołączyć do oferty: - wypełniony formularz oferty – załącznik nr 1, Płatność za wykonanie usługi nastąpi jednorazowo po zakończeniu usługi i odbiorze przez zamawiającego, przelewem w terminie 14 dni od daty dostarczenia Zamawiającemu prawidłowo wystawionej faktury VAT. Bernarda Kurczewska Dyrektor Powiatowego Centrum Edukacji w Kamiennej Górze

czytaj dalej »

Światowy Dzień Osób Jąkających się

21 października 2024

22 października przypada  Światowy Dzień Osób Jąkających się. Ustanowiony w lipcu 1998 roku podczas V Światowego Kongresu Osób Jąkających się w Johannesburgu, aby zwrócić uwagę społeczeństwa na skalę i skomplikowanie problemu, jakim jest jąkanie. W Polsce ten dzień jest obchodzony od 2006 roku pod patronatem Polskiego Związku Logopedów.  Jąkanie jest niepłynnością mówienia, w której obserwuje się powtarzanie głosek, sylab, wyrazów. Jest zaburzeniem tempa, rytmu i intonacji wypowiedzi ustnej. Może mieć charakter kloniczny, toniczny, bądź mieszany. Towarzyszyć mu mogą: napięcie mięśniowe, zaburzenia w oddychaniu, tzw. „ bloki”, tiki, współruchy,  itp. Aby zrozumieć jąkanie, trzeba dostrzec jego złożoność. To zaburzenie płynności mówienia,  w którym widzimy dwa aspekty. Pierwszy  – to symptomy takie jak: powtarzanie lub wydłużanie dźwięków, głosek, sylab, słów, dodatkowe ruchy oczu, nóg lub innych części ciała, napięcia twarzy, szyi lub klatki piersiowej, brak koordynacji mówienia z oddychaniem, czasami unikanie kontaktu wzrokowego. Istota problemu tkwi  w  drugim aspekcie – natury psychologicznej. Są to reakcje psychiczne, które towarzyszą mówieniu. Wstyd, złość, zażenowanie wpływa na zwiększenie objawów obserwowanych podczas mówienia. Może również spowodować, że rozmówca wycofa się z aktywności werbalnej w pewnych sytuacjach lub całkowicie. Etiologia jąkania jest złożona i nie do końca jeszcze zbadana. Przyczyny mogą być wrodzone, a także nabyte; mają charakter neurologiczny lub też psychologiczno-rozwojowy, a nawet genetyczny. Jąkanie  stanowi ważny problem społeczny. Jąka się ok. 1% osób dorosłych oraz 4% dzieci. Jąkanie częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek (4:1). Nie ma jasnego „przepisu”, jak „wyleczyć się” z jąkania, ale można i trzeba prowadzić terapię jąkania. Niepłynność w mówieniu może wystąpić w okresie rozwoju mowy u małego dziecka – już wtedy należy zasięgnąć porady logopedy i psychologa. Logopeda postawi właściwą diagnozę, wyjaśni mechanizmy powstawania niepłynności mówienia, wskaże rodzicom sposoby pomocy dziecku podczas mówienia, wyjaśni problemy dzieci jąkających się. To, czy dziecko mówiące niepłynnie zostanie osobą jąkającą się, zależy   przede wszystkim od jego otoczenia oraz podjętych przez nie działań. W Polsce powstaje coraz więcej programów terapeutycznych, organizowane są ogólnopolskie zjazdy i turnusy rehabilitacyjne dla osób jąkających się, w większych miastach pracują grupy samopomocowe – Kluby „J”. Logopedzi i psycholodzy w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej prowadzą terapię zaburzeń płynności mowy. Prezentujemy klika ćwiczeń dla dzieci z niepłynnością mowy. Celem opanowania mówienia według powyższych gestów płynności należy stosować m.in. następujące ćwiczenia:

  1. Ćwiczenie oddechowe/ podparcia oddechowego, tzw. appoggio, np. w pozycji leżącej usprawnianie oddechu brzuszno – przeponowego, w przypadku dzieci także dmuchanie na różne przedmioty ze wskazaniem nabierania powietrza w dolną część klatki piersiowej (okolice pępka, tuż nad przeponą brzuszną), prowadzące do poszerzenia pojemności życiowej płuc.
  2. Ćwiczenia oddechowo – emisyjne (także podparcia oddechowego, utrwalanie toru oddechowego brzuszno – przeponowego) – na jednym pełnym wydechu głośno i szeptem (celem uzyskania miękkiego nastawienia głosu) przeciąganie samogłosek ustnych „a”, „o”, „u”, „e”, „i”, „y”.
  3. Ćwiczenia płynnej realizacji połączeń samogłoskowych (na jednym pełnym wydechu, bez zwarć krtaniowych, głośno i szeptem przeciąganie samogłosek z zastosowaniem tzw. Chuchających przerywników: „chao – chao – cho, chaou – chaou –chu, chae – chae – che, chrei – chrei –chi, chaeyi – chaeyi – chy”, w różnej tonacji, a także ćwiczenie bez zwarć krtaniowych połączeń samogłosek: „aoueiy – aoueiy …”.
  4. Ćwiczenia w mówieniu (terapeutyczne czytanie tekstu odpowiedniego dla wieku pacjenta, terapeutyczne zadawanie pytań i odpowiadanie na pytania, terapeutyczne opowiadanie na temat ilustracji itp. – śpiewem, tzw. Sposobem pantomimicznym, szeptem i mową głośną – tu: z kontrolą wzrokową na monitorze lub w lustrze, czterokrotnie powtarzanie tych samych wypowiedzi z próbą stosowania gestów płynności).
  5. Ćwiczenia szerokiego i miękkiego otwierania i zamykania ust oraz warg (celem uzyskania pełniejszej wyrazistości mówienia oraz zapobiegania występowaniu skurczów warg i języka, a także lepszej emisji głosu).
  6. Śpiewanie piosenek, recytowanie ich szeptem, potem głośno (celem przeniesienia zjawisk melodyjnych i szeptanych na głośne mówienie).
  7. Ćwiczenia delikatnego startu mowy (szczególnie przy wymawianiu wyrazów z głoskami: „p”, „b”, „t”, „d”, „k”, „g” i innych w nagłosie.
Powyższe ćwiczenia powinny być stosowane nie tylko w gabinecie logopedycznym, ale także w domu pod kontrolą drugiej osoby. Zachęcamy do korzystania  z informacji na stronie Polskiego Związku Logopedów pod adresemhttp://www.logopeda.org.pl/.

czytaj dalej »