Sprawozdanie z realizacji Programu Za Życiem w 2024 roku
28 stycznia 2025
Dane Statystyczne:
Liczba dzieci objętych wparciem w roku sprawozdawczym 32, w tym dzieci do
3 roku życia – 5.
Liczba specjalistów realizujących zadanie w roku sprawozdawczym (osób zaangażowanych ) w zadanie 10 specjalistów: 3 logopedów, 4 psychologów, 1 arteterapeuta, 1 terapeuta SI, 1 fizjoterapeuta.
Liczba rodziców/ opiekunów pranych lub faktycznych objętych Programem 32.
Liczba godzin przepracowanych bezpośrednio z dziećmi 924, w tym:
- logopedycznych/neurologopedycznych/surdologopedycznych 297 godzin,
- psychologicznych 317 godzin,
- pedagogicznych/oligofreno/surdo/tyflo 80 godzin,
- zajęć Integracji Sensorycznej 113 godzin,
- zajęć rehabilitacji ruchowej prowadzonych przez fizjoterapeutów 9 godzin,
- zajęć Tomatisa/innych zajęć słuchowych Neuroflow 6 godzin,
- inne formy wsparcia:
Arteterapia –
80 godzin,
Badanie ADOS 2 –
6 godzin,
Badanie logopedyczne –
11 godzin,
Badanie psychologiczne –
4 godziny,
Konsultacja psychologiczna –
1 godzina,
Konsultacje ze specjalistami –
24 godziny,
Liczba godzin przepracowanych z rodzicami
113 godzin.
Opis działań związanych z pracą z dzieckiem.
W 2024 roku 32 dzieci i ich rodziców z terenu powiatu kamiennogórskiego skorzystało z zajęć specjalistycznych w ramach programu Za Życiem. To jest o 11 dzieci więcej niż w roku poprzednim. Większa liczba dzieci do 3 roku życia została objęta programem. Zrealizowano ogółem 924 godziny zajęć specjalistycznych. Rekrutacja do programu trwała przez cały rok. Wszyscy rodzice, którzy chcieli skorzystać z programu mieli taką możliwość. W 2024 roku nowością były zajęcia z integracji sensorycznej, które cieszyły się dużym zainteresowaniem. Uczestnikami zajęć integracji sensorycznej było 11 dzieci (8 chłopców i 3 dziewczynki). Grupa wiekowa od 1 do 7 lat. Prowadzone zajęcia specjalistyczne dostosowane były do możliwości psychofizycznych dziecka. Celem ogólnym zajęć było zawsze: wspomaganie dziecka w jego własnym dążeniu do samoregulacji oraz dążenie do normalizacji procesów odbioru i przetwarzania bodźców wejściowych. Realizacja zajęć zawierała ćwiczenia, które miały stymulować bazowe systemy: proporioceptywny, przedsionkowy i dotykowy. Ważnym elementem każdych zajęć był rozwój praksji. Stosowano głównie ćwiczenia ruchowe. Wykorzystano pokaz, naśladownictwo, komunikaty słowne. Dziecko za pomocą tych metod zdobywało nowe umiejętności, a przede wszystkim dokonywała się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących z mózgu. Pozwoliło to na lepszą organizację działań. Terapia nie uczy dziecka konkretnych czynności, a usprawnia się pracę systemów zmysłowych, które stanowią bazę do zdobywania umiejętności potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania. Kontrola oraz czucie ciała jego ruchów i pozycji w jakiej się znajduje, wzmacnianie napięcia posturalnego poprzez zmianę i utrzymanie pozycji w trakcie aktywności pobudzają układ przedsionkowy. Masaż różnymi fakturami, stosowanie pomocy terapeutycznych – dotykowych, wykonywanie czynności ruchowych bez kontroli wzroku, usprawnianie somatognozji i kinestezji oraz techniki NeuroTaktylne normalizowały czucie powierzchowne układu dotykowego oraz system proprioceptywny.
Terapia SI jest prowadzona przez terapeutę integracji sensorycznej w specjalnie do tego celu przygotowanej pracowni i z użyciem pomocy do Integracji Sensorycznej (sprzętu podwieszanego, naziemnego oraz dodatkowych pomocy terapeutycznych).
Inne zajęcia specjalistyczne ukierunkowane były na wsparcie rozwoju mowy, komunikacji w tym komunikacji alternatywnej. Prowadzono ćwiczenia rozwijające aparat artykulacyjny, ćwiczenia prawidłowego toru oddechowego i wydłużania fazy wydechowej. Wspomagano analizę i syntezę słuchową. Wprowadzano zajęcia słuchowe i trening słuchowy dla dziecka z niepełnosprawnością słuchową.
Zajęcia psychologiczne, miały na celu usprawnianie następujących funkcji: spostrzegawczość, analiza i synteza wzrokowa, pamięć , naśladownictwo, uwaga, samodzielność. Ważnym elementem terapii było również budowanie zaufania psycholog- dziecko, nauka naprzemiennego wykonywania zadań, zwłaszcza w przypadku dzieci w spektrum autyzmu, stwarzanie przewidywalnego środowiska
( terapeutycznego ) dla dzieci, wprowadzanie kolejnych zadań według zasady – praca „małymi krokami”. Kolejną stosowaną zasadą była stopniowalność trudności zadań oraz praca nad redukcją zachowań niepożądanych i zastępowanie ich zachowaniami, których forma i działania byłyby akceptowalne społecznie, bezpieczne dla dziecka. Napotykane trudności były na bieżąco korygowane. Podczas zajęć wykorzystywano wiele komputerowych programów multimedialnych oraz podłogę interaktywną Fun Floor.
Opis działań związanych z realizację zadań dla rodziców, prawnych opiekunów, opiekunów faktycznych.
Kontakt z rodzicami i współpraca polegała przede wszystkim na wymianie informacji dotyczących stanu zdrowia dziecka, przewidzianych konsultacji lekarskich, turnusów rehabilitacyjnych, funkcjonowania dziecka w dniu wizyty, funkcjonowaniu w przedszkolu itp. Ponadto stanowiły ją porady dotyczące prowadzonej terapii, przekazywanie kserokopii zadań, rozmowy dotyczące możliwości włączenia innych zajęć (np. z surdopedagogiem, terapeutą SI), planowania dalszej edukacji dziecka (odroczenia od obowiązku szkolnego bądź rozpoczęcia edukacji w szkole podstawowej). Rodzice często byli także zainteresowani przeprowadzaniem bezpłatnej diagnostyki w zakresie wyższych funkcji słuchowych, tzw. przetwarzania słuchowego, a także diagnozy narzędziem ADOS 2. W związku z dużym zainteresowaniem programem wśród rodziców, których dzieci posiadają już opinię o objęciu zajęciami „Wczesnego wspomagania rozwoju dziecka” udzielano informacji dotyczących samego programu, specjalistów i rodzaju zajęć prowadzonych przez Wiodący Ośrodek Koordynacyjno- Rehabilitacyjno- Opiekuńczy w Kamiennej Górze.
Plan wydatków budżetowych na 2024 wynosił 117 260,00 zł . Dotacja została wykorzystana w całości.
W punkt - poradnik